Κοιλιοκηλη-Κήλες Κοιλιακού Τοιχώματος

• ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΗΛΗ; Ως κήλη ορίζεται η προβολή διαμέσου ενός χάσματος στο κοιλιακό τοίχωμα (κοιλιοκηλη), ενός τμήματος ή ολόκληρου οργάνου της ενδοπεριτοναϊκής χώρας (λεπτό ή παχύ έντερο, επίπλουν, ουροδόχος κύστη κλπ).

• ΑΙΤΙΑ: Το χάσμα αυτό μπορεί να υπάρχει εκ γενετής (αποτυχία σύγκλεισης φυσικών ανατομικών οπών), να προέρχεται από κάποιο τραυματισμό ή από χειρουργική επέμβαση (αδυναμία κοιλιακού τοιχώματος κατά μήκος της χειρουργικής τομής και διαταραχές νεύρωσης στους γύρω ιστούς), και να προκαλεί κοιλιοκηλη από μεταβολικούς λόγους (υποπρωτεϊναιμία και διαταραχές θρέψης λόγω υποσιτισμού, προχωρημένης ηλικίας, κακοήθειας),ή να οφείλεται σε χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (χρόνιος βήχας, δυσκοιλιότητα, ανύψωση βαρών ή βαριά χειρωνακτική εργασία, παχυσαρκία, πολλαπλοί τοκετοί).

• ΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΗΛΗ; Η αρχική μικρή προβολή προκαλεί μια μαλακή διόγκωση η οποία με τον καιρό μπορεί να λάβει σημαντικές διαστάσεις. Παρατηρούμε μια προβολή μαλακών ιστών σε μια περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος που ελαττώνεται με την κατάκλιση (ανατασσόμενη κοιλιοκηλη) και η οποία, ανάλογα με τη δραστηριότητα τους ασθενούς, συνοδεύεται από διαφόρων βαθμίδων ενόχληση ή πόνο. Η ανάταξη μιας κήλης εξαρτάται από το περιεχόμενο που προβάλλει, το μέγεθος του στομίου του χάσματος κι από το χρόνο που βρίσκεται το περιεχόμενο εκτός του κοιλιακού τοιχώματος. Όταν μία κήλη δεν μπορεί να αναταχθεί ονομάζεται μη ανατασσομένη και συνήθως αποτελεί την κατάληξη μιας ανατασσομένης κήλης που, σε χρόνια βάση, εξέρχεται και εισέρχεται δι’ ενός χάσματος, δημιουργώντας συμφύσεις μεταξύ του περιεχόμενου και του στομίου (αυχένα) της κήλης. Μια μη ανατασσόμενη κήλη μπορεί να «περισφιχθεί», να στραγγαλισθεί δηλαδή το κηλικό περιεχόμενο σ’ ένα στενό στόμιο (περιεσφιγμένη κήλη), με αποτέλεσμα την ισχαιμία ως και τη νέκρωση αυτού.
• ΣΥΝΗΘΗ ΣΗΜΕΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΜΙΑΣ ΚΗΛΗΣ στο κοιλιακό τοίχωμα είναι:

• ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ: Είναι η συχνότερη μορφή κήλης, πιο συχνή στους άνδρες και εμφανίζεται ωε μια μαλακή προσεκβολή της βουβωνικής περιοχής με διαλείπουσα ή συνεχή παρουσία με ή χωρίς πόνο δεξιά ή αριστερά του εφηβαίου. Μπορεί να καταλαμβάνει και το σύστοιχο όσχεο στους άνδρες (ΟΣΧΕΟΚΗΛΗ).

• ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΚΟΙΛΙΟΚΗΛΗ: δεύτερες σε συχνότητα μετά τις βουβωνοκήλες (10 – 15 %). Πρόκειται για την πρόπτωση ενδοκοιλιακού περιεχομένου διαμέσου της ουλής μιας παλαιάς εγχειρητικής τομής (απώλεια της ελαστικότητας μετά την καταστροφή του κολλαγόνου και αδυναμίας του τοιχώματος: 0,5 –  15% των ανοικτών κοιλιακών επεμβάσεων). Παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό υποτροπής.

• ΜΗΡΟΚΗΛΗ (5 – 7% των κηλών): Εμφανίζονται σαν μία μαλακή διόγκωση στη μηροβουβωνική πτυχή, είναι πιο συχνές στις πολύτοκες, παχύσαρκες γυναίκες. Παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό περίσφιξης, νέκρωσης τμήματος λεπτού εντέρου, περιτονίτιδας και εμφάνισης με έντονο πόνο.

• ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗ: ονομάζεται η πρόπτωση ενδοκοιλιακού περιεχομένου δια του ομφαλικού πόρου (που κατά την εμβρυϊκή ζωή φιλοξενεί την ομφαλική αρτηρία και αποφράσσεται μετά τον τοκετό) και οφείλεται στη μη σύγκλεισή του («γνήσιες ομφαλοκήλες», πιο συχνές στα παιδιά) ή πέριξ του ομφαλού με βασικό αίτιο τη σταδιακή χαλάρωση των περιομφαλικών τοιχωμάτων, λόγω χρόνιας αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης («παραομφαλικές κήλες», πιο συχνές σε πολύτοκες και παχύσαρκες γυναίκες) και ηπερίσφιξη είναι πιθανή.

• ΕΠΙΓΑΣΤΡΙΚΗ ΚΗΛΗ (Σχετικά σπάνιες, 2 -3 % του πληθυσμού). Εμφανίζονται κατά μήκος της γραμμής που ενώνει την ξιφοειδή απόφυση του στέρνου με τον ομφαλό (λευκή γραμμή), ονομάζονται και «κήλες λευκής γραμμής» και πρέπει να διαφοροποιούνται από τη διάσταση της λευκής γραμμής (που στην ουσία πρόκειται για διάσταση της θήκης των ορθών κοιλιακών μυών χωρίς έλλειμμα στο κοιλιακό τοίχωμα και σπάνια απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση).Εμφανίζονται σαν μια μαλακή διόγκωση με μία συμπτωματολογία που ποικίλλει από τοπική ευαισθησία και ήπιο πόνο έως έντονο άλγος με ναυτία, τάση για έμετο και την εγκατάσταση ειλεού (διότι το όργανο που προπίπτει είναι τμήμα εντέρου και αναπτύσσεται συχνά περίσφιξη).

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΗΛΩΝ

•  Οι κήλες αποτελούν ένα από τα συχνότερα προβλήματα που απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση.
• Μια κήλη δεν αποκαθίσταται από μόνη της, χειροτερεύει με το χρόνο και απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση αν περισφιχθεί για ν’ αποφευχθεί εκτεταμένη εκτομή του οργάνου που περιέχει, έως και αντιμετώπιση σοβαρού βαθμού περιτονίτιδας από τη ρήξη περιεσφιγμένου τμήματος εντέρου!
• Από τη στιγμή που εντοπίζεται μια μαλακή διόγκωση σε κάποιο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος πρέπει να τίθεται η υποψία ύπαρξης κάποιας κοιλιοκηλη, η οποία πρέπει να διερευνηθεί από Χειρουργό.
• Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι μια επέμβαση ρουτίνας, που χρησιμοποιώντας ειδικά μη απορροφήσιμα πλέγματα, ενισχύει το κοιλιακό τοίχωμα χωρίς τάση και τα υψηλά ποσοστά υποτροπών των παλαιών τεχνικών με χρήση μόνο ραμμάτων (τεχνικές τάσης), δίνει μόνιμη λύση και ο ασθενής μπορεί να εξέλθει του Νοσοκομείου και την ίδια μέρα (One Day Clinic) ή το πολύ μετά την πάροδο ενός 24ώρου και μπορεί να γίνει και με συνδυασμό  τοπικής αναισθησίας και «μέθης» ή και λαπαροσκοπικά.

ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ    ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ (ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ)

• ΕΞΩΠΕΡΙΤΟΝΑΪΚΗ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗ (ΤΕΡ): Δεν υπάρχει διατομή μυώνκαι η απώλεια αίματος είναι ελάχιστη, ητοποθέτηση του πλέγματος γίνεται πάνω από το περιτόναιο και κάτω από τους μύες (εξασφάλιση συνύπαρξης λοξών και ευθειών βουβωνοκηλών «δίκην παντελονιού») και καθήλωση αυτού με απορροφήσιμες λαπαροσκοπικές καρφίδες.
• Μικρές τομές για άριστο κοσμητικό αποτέλεσμα (1 εκ. υπομφάλια – 2 τομές των 5 χιλιοστών στη μέση γραμμή).
• Γρήγορη κινητοποίηση (ο ασθενής 3 ώρες μετά το χειρουργείο κινητοποιείται) και επιστροφή στο σπίτι και τις καθημερινές δραστηριότητες την επόμενη ημέρα.
•  Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος.
• Αποφυγή άρσης βαρών για 6 εβδομάδες και αντιμετώπιση χρόνιου βήχα και δυσκοιλιότητας.
•  Απουσία επιπλοκών, με μοναδική (2,5 %) την ανάπτυξη ορρώδους αντιδραστικού υγρού (λόγω του πλέγματος), το οποίο απορροφάται σε 3 – 5 εβδομάδες και χαμηλά ποσοστά υποτροπής (˂ 1%).
• Η ίδια τεχνική χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση του ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΤΩΝ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣΑΓΩΓΩΝ στους αθλητές.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤ. ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ, MD, PhD (IT.)

ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΡΩΜΗΣ “LA SAPIENZA”

Γενικός Χειρουργός Πειραιά – Λαπαροσκόπος