fbpx

Κήλες – Τεχνικές και χειρουργική θεραπεία

Τι είναι κήλη; Ως κήλη ορίζεται η προβολή διαμέσου ενός χάσματος στο κοιλιακό τοίχωμα, ενός τμήματος ή ολόκληρου οργάνου της ενδοπεριτοναϊκής χώρας (λεπτό ή παχύ έντερο, επίπλουν, ουροδόχος κύστη κλπ).

ΑΙΤΙΑ

Το χάσμα αυτό μπορεί να υπάρχει εκ γενετής (αποτυχία σύγκλεισης φυσικών ανατομικών οπών), να προέρχεται από κάποιο τραυματισμό ή από χειρουργική επέμβαση (αδυναμία κοιλιακού τοιχώματος κατά μήκος της χειρουργικής τομής και διαταραχές νεύρωσης στους γύρω ιστούς), από μεταβολικούς λόγους (υποπρωτεϊναιμία και διαταραχές θρέψης λόγω υποσιτισμού, προχωρημένης ηλικίας, κακοήθειας), ή να οφείλεται σε χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (χρόνιος βήχας, δυσκοιλιότητα, ανύψωση βαρών ή βαριά χειρωνακτική εργασία, παχυσαρκία, πολλαπλοί τοκετοί).

Πως εμφανίζεται;

Η αρχική μικρή προβολή προκαλεί μια μαλακή διόγκωση η οποία με τον καιρό μπορεί να λάβει σημαντικές διαστάσεις.

Συνήθη σημεία εμφάνισης στο κοιλιακό τοίχωμα είναι:

  • Δεξιά ή αριστερά του εφηβαίου (ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ, ΜΗΡΟΚΗΛΗ, ΟΣΧΕΟΚΗΛΗ όταν καταλαμβάνει και το σύστοιχο όσχεο στους άνδρες).
  • Στη μέση γραμμή της κοιλιακής χώρας (ΕΠΙΓΑΣΤΡΙΚΗ ΚΗΛΗ).
  • Προβολή δια του ομφαλού (ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗ).
  • Στη θέση μιας παλαιάς χειρουργικής τομής (ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΚΗΛΗ).

Χαρακτηριστικά μιας κήλης

Παρατηρούμε μια προβολή μαλακών ιστών σε μια περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος που ελαττώνεται με την κατάκλιση (ανατασσόμενη κήλη) και η οποία, ανάλογα με τη δραστηριότητα τους ασθενούς, συνοδεύεται από διαφόρων βαθμίδων ενόχληση ή πόνο. Η ανάταξη μιας κήλης εξαρτάται από το περιεχόμενο που προβάλλει, το μέγεθος του στομίου του χάσματος κι από το χρόνο που βρίσκεται το περιεχόμενο εκτός του κοιλιακού τοιχώματος. Όταν μία κήλη δεν μπορεί να αναταχθεί ονομάζεται μη ανατασσομένη και συνήθως αποτελεί την κατάληξη μιας ανατασσομένης κήλης που, σε χρόνια βάση, εξέρχεται και εισέρχεται δι’ ενός χάσματος, δημιουργώντας συμφύσεις μεταξύ του περιεχόμενου και του στομίου (αυχένα) της κήλης. Μια μη ανατασσόμενη κήλη μπορεί να «περισφιχθεί», να στραγγαλισθεί δηλαδή το κηλικό περιεχόμενο σ’ ένα στενό στόμιο (περιεσφιγμένη κήλη), με αποτέλεσμα την ισχαιμία ως και τη νέκρωση αυτού.

Οι κήλες αποτελούν ένα από τα συχνότερα προβλήματα που απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση.

Μια κήλη δεν αποκαθίσταται από μόνη της, χειροτερεύει με το χρόνο και απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση αν περισφιχθεί για ν’ αποφευχθεί εκτεταμένη εκτομή του οργάνου που περιέχει, έως και αντιμετώπιση σοβαρού βαθμού περιτονίτιδας από τη ρήξη περιεσφιγμένου τμήματος εντέρου!

Από τη στιγμή που εντοπίζεται μια μαλακή διόγκωση σε κάποιο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος πρέπει να τίθεται η υποψία ύπαρξης κάποιας κήλης, η οποία πρέπει να διερευνηθεί από Χειρουργό.

 

Χειρουργική θεραπεία κηλών

Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι μια επέμβαση ρουτίνας, που χρησιμοποιώντας ειδικά μη απορροφήσιμα πλέγματα, ενισχύει το κοιλιακό τοίχωμα χωρίς τάση και τα υψηλά ποσοστά υποτροπών των παλαιών τεχνικών με χρήση μόνο ραμμάτων (τεχνικές τάσης), δίνει μόνιμη λύση και ο ασθενής μπορεί να εξέλθει του Νοσοκομείου και την ίδια μέρα (One Day Clinic) ή το πολύ μετά την πάροδο ενός 24ώρου και μπορεί να γίνει και με συνδυασμό τοπικής αναισθησίας και «μέθης» ή και λαπαροσκοπικά.